خدایا چه بسیار است تمنای دلم!
چه بسیار است آرزوهای دور و درازم!
و چه بسیار آرزوی دست یافته دوستانم و حس غریب حسادت!
چه راه ها که رفتم و نرسیدم و چه ظن و گمان ها که در قلبم سایه افکند…
بارالها !
یاد بزرگی ات، اندیشه در توانایی ات و چاره سازی برای از بین بردن هر آنچه تو را از من می گیرد را،
جایگزین تمنای دلم کن…
پ.ن: با الهام از فراز سیزدهم دعای مکارم الاخلاق