ناگهان عطر تو پیچید در آغوش اتاقم

با سرانگشت نسیم آمده بودی به سراغم

زیر و رو کرد مرا دست نسیمی که خبر داشت

من خاموش سراپا همه خاکستر داغم                                                              

بین آغوش تو بگذار بسوزم به جهنم-

که به آتش بکشد باغ مرا چشم و چراغم

بیت در بیت بیا پیرهنم باش از آن پس

آشنا می شود آغوش تو با سبک و سیاقم

حرف چشمان تو مانند غزل های ملمع *

واژه در واژه کشیده است از ایران به عراقم

شاعر:سید حمیدرضا برقعی

* شعری که در آن یک مصرع عربی و یک مصرع فارسی و یا یک بیت عربی

و یک بیت فارسی باشد (فرهنگ فارسی معین).

پ.ن: این روزهای شاد گوارای شما دوست عزیز و همه شیعیان … اما عشق است دیگر فراموش نمی شود!…